باب الحوائج

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

نامیرا

نامیرا داستان امروز ما هم هست،چرا که ماجرای ندای امام زمان هر عصر و عکس العمل امت، در طول تاریخ استمرار دارد.

ببخش...

شاید برای این نمیتونیم ببخشیم که تو قلبمون خدا به اندازه کینه ای که داریم بزرگ نیست

ماه شب چهارده

نه کسی
منتظر است،
نه کسی چشم به راه…
نه خیال گذر از کوچه ی ما دارد ماه!
بین عاشق شدن و مرگ
مگر فرقی هست؟
وقتی از عشق نصیبی نبری
غیر از آه...!

حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

فقط همین!

نباید اجازه بدیم خدا ما رو در حالتی، یا در حال انجام کاری ببینه که دوست نداره، فقط همین!

تو فقط لیلی باشhttp://womanart.blogfa.com

بهار بهار

باز کن پنجره ها را که نسیم
  روز میلاد اقاقیها را، جشن میگیرد

 و بهار
 روی هر شاخه، کنار هر برگ
 شمع روشن کرده است
 همه چلچله ها برگشتند
 و طراوت را فریاد زدند
 کوچه یکپارچه آواز شده است
 و درخت گیلاس

هدیه جشن، اقاقی ها را

 گل به دامن کرده است

  باز کن پنجره‌ها را ای دوست
 هیچ یادت هست، که زمین را عطشی وحشی سوخت؟
 برگ ها پژمردند
 تشنگی با جگر خاک چه کرد؟
 هیچ یادت هست؟
توی تاریکی شب های بلند
سیلی سرما با تاک چه کرد؟
 با سر و سینه گل های سپید
 نیمه شب، باد غضبناک چه کرد؟

  حالیا معجزه باران را باور کن
 و سخاوت را در چشم چمن زار ببین
 و محبت را در روح نسیم
 که در این کوچه تنگ
 با همین دست تهی
 روز میلاد اقاقی ها را
 جشن می گیرند

 خاک جان یافته است
 تو چرا سنگ شدی؟
 تو چرا این همه دلتنگ شدی ؟

 باز کن پنجره را
 و بهاران را   …باور کن

رجب

اقا جانم

دلم خواستتان

یک هویی....

بطلبید من نالایق را

دلم....

شروع می شوم...

کنار امام رئوفم

امام رضا جانم

از دردهایم گفتم از خستگی هایم از ترک خوردن باورهایم

قول هایم را دادم

ضامنم شد دوباره......

نود و چهار تمام شد و من شروع شدم....